Bizitzan aurrera goazen neurrian, konturatu egiten gara
perfekzinoa, zorionez, guztiz ezinezkoa dala.
“Gure perfekzino ezak aurkitzea, horra hor gure
perfekziona”, San Agustinen berbatan.
Pekatutik libre bizitzearen tentaldia, perfekzionaren
tentazinoa handiak dira. Ezin badogu lortu, itxurea egin sikeran.
Jende aurrean gagozanean itxura hori emoteko, hona lau
pausu, ume batek be badakiz eta:
Obeditu. Eritxia eskatu. Jarraitu. Isildu.
Arazoa bihurtu daiteke bizitza estiloa egiten badogu.
Instituzio, alderdi edo komunikabideen arauak obeditu.
Pertsona egokiei eritxia eskatu.
Jendeari jarraitu, Bizentek egiten ei eban lez.
Isilik egon sufrimenduaren aurrean ez badago ondo
ikusita.
Eta arazorik larriena da, hori guzti hori sinistu egiten
dogunean, eta bestearen itxurakeria salatzen dogunean, gureaz konturatu barik.
Partiduko arbitro eta auziaren epaile bihurtzen garenean,
kontuz!
Eta hau luzaroan mantentzen bada, herritar batengan
harrokeria dana, fededun batengan pekaturik larriena da, haren aurrean
itsuturik gagoz eta.
Garizuma honen hasieran, eskatu daiogun Jainkoari
pekatutik libre egotearen tentalditik libratu gaizala
Legearen Jainkoaren ordez, maitasunaren Jainkoak izan
dagian tokia guregan.
No hay comentarios:
Publicar un comentario