Asteroko hirian, ekin diot osteguneroko
bueltari. Euria eta haizea dira hemen asterokoak ez direnak, espaloiko
orbelak eta paper abandonatuak aurrean dituztela. Aterkiaren azpitik
begiratzen dut. Berehala ikusi dut osteguneroko gizona, lehen banku
baterako sarrera ziren eskaileretan eseria eta babestua, hankak
espaloian dituela, parean pasatzen direnei potoa luzatzen, sos bat edo
beste bota dezaten.
Ez diot ezer eman. Koartada polita asmatu
dut; aterkiaren eta haizearen erruz, ustekabean gehiegi hurbildu
naizela eta ez dudala denborarik izan erabakia hartzeko. Baina ez dakit
hori ez ote den izan neure burua zuritzeko aitzakia. Izan ere, kalean
eskean diharduenari euro bat emateko, ze erabaki hartu behar da? Dena
den, hirian barrena jira egiten baduzu, mordoa aurkitu duzu eskean.
Inoiz ez ditut kontatu, baina ez nintzateke harrituko hiri osoan 30etik
gora izatea, eta kopurua, zoritxarrez, ugaltzen ari da, nahiz eta
politikoek ekonomia ondo doala esan.
Eta emateko planean dabilenarentzat
konpromisoak ugaritu egiten dira. Hala ere, ez da hori lotsagarriena.
Lotsagarria da Lehen Mundua deituriko herrialde zibilizatu izeneko
batean jendea eskean ibili beharra. Ni ez nau beldurtzen eta molestatzen
eskekoek hiriari, “paisaia” aldetik, ematen dioten ukitu bereziak,
baizik eta zenbaitek bere etxean daukan “panorama” tristeak.
Erretiratuei ere zergak –gehienek nahiko
soldata eskasa duten kolektiboa izanik–, begiramenik gabe kobratzen
zaizkien herri honetan, uste dut badela garaia, konpromisoan ipini eta
gure erraiei eragiten dieten koadroen aurrean, euro bat ematen jarraitu
partez, beste era bateko ekintzak antolatzen hasteko. Jendeak kalera
irteten hasi behar du, ez potoa eskuan, esku-hutsik baizik, eta ez
laguntza-eske jardutea beste erremediorik geratzen ez zaienak, herri
osoa baizik, behar den guztian, organismo ofizialen aurrean duintasuna
errebindikatzera. Ez bedi inor engaina hauteskunde bezperan egindako lau
promes elektoralistekin. Portzierto, 7.000 milioiko murrizketa eskatzen
dio Europak Espainiari.
Hiri bati buruz jardun dut. Har ezazue,
baina, beste guztien sinbolo moduan. Izan ere, harriak negar lezake
zenbat GKEk, bereziki Caritasek, hemengo pobreziari buruz egin dituen
txostenak ikusita. Gainera, badirudi hobera egin beharrean gauzak
okertzen ari direla. Besteak beste, Fronterarik Gabeko Medikuen ustez,
TTIP (Merkataritza eta Inbertsiorako Elkarte Transatlantikoa) izeneko
erakunde berriak gauzak zaildu egingo ditu, adibidez osasun publikoan.
No hay comentarios:
Publicar un comentario