Zuen haurrak ez du
hau ta hori ta beste hura nahi,
zuen haurrak zuek
nahi zaituzte;
ez du ilhargirik ez izar hatzemanezinik eskatzen;
askoz ilhargiago,
askoz izarrago baitzaituzte
zuek…
Nahiz eta zuek, agian, askotan
zaretena baino daukazuena preziatsuagotzat ukan,
zuen haurrak zuek nahi zaituzte,
zuek,
zuek
behar baitzaituzte biziki;
zuek duzuen ogia baino zareten egia beharrago,
zuek zeuek eman zakizkioten behar,
zuek
zaretena, zuen maitasuna;
txoriñoak aidea bera baino,
arraintxoak ura bera ere baino
beharrago,
zuen maitasunean inoiz sakon igeri,
inoiz gora eta gora hegan, egin
ahal dezan…
Zuen maitasunaren eguzkia nahi eta behar
zuengandik den loregaiak
loratuko bada;
ez baitu beste inon eguzki
eguzkiagorik,
jada nozitzen hasirik den barne ilhunaldi eta hotzaldietarako,
zuen beroa eta argia hainakorik,
zuen haragitik duenez haragi,
zuen odoletik odol
eta zuek behin hartu zenuten hats beretik
hark ere bere hatsa,
hats bera eta bakarra…!
Joxan Artze, Bizitzaren atea dukegu
heriotza, 126. or.
No hay comentarios:
Publicar un comentario