Jaunaren Nekaldiko Erramu domekea C urtea

Domeka honetarako liturgia lagungarriak euskeraz. 

Subsidios litúrgicos bilingües para este domingo. 

Irakurgaiak euskeraz.

                               JAUNAREN NEKALDIKO ERRAMU DOMEKEA - C

SARRERAKO OHARKIZUNA

Senideok: egun on eta ondo etorriak Erramu Domekako ospakizun honetara!

           

            Pazko jaietara eroango gaituan Aste Santuari hasiera emoten deutsagu gaur.  Eliza osoagaz batera, Kristoren Azken Afaria, Heriotzea eta Biztuerea barriztatuko ditugu. Gure salbazinoko misterio nagusi honeek, Erramu Domeka honetan, Jesusek Jerusalenen egin eban sarrera ospetsua ospatuz hasiko ditugu.

            Kantu eta erramuekin goratuko dogu gure Salbatzailea. Holan, beti Jesusi jarraitzeko guraria agertu eta Pazkoara eroaten dauan bidea Beragaz batera egiteko asmoa autortuko dogu.

Erramu bedeinkatzea

- Otoitza

- Lk 19,28-40

            Jesusen Jerusalenen sartzea irakurriko dogu orain ebanjelioko txatal honetan. Dabid errege haundiaren urian sartuko da Jesus; baina "errege apal" lez. Kurutzatik izango da errege, bere bizia maitasunez emonez.

- Eliz‑jira:

            Jerusalengo jenteak egin eban antzera, lagundu deiogun geuk ere Jesusi; erramuak jasota, goratu daigun geure Salbatzailea.

Abestiak:        -     Hosanna....

-         Kristo gure Errege...

-         Jainko gizon eginari...

HITZAREN LITURGIA

Is 50, 4‑7:

            Jaungoikoaren Zerbitzaria agertzen jaku lehenengo irakurgai honetan. Jaungoikoagandik hartu dauan egitekoa beteten ahaleginduko da, irainei aurpegia alboratu barik. Oinaze ugari jasango dituan "zerbitzari" honek Jesus gogoratzen deusku bere Nekaldiko sufrimentuetan.

Erantzun‑Salmoa: 21.salmoa 

            Bere sufrimenduaren erdian, Jaunagan uste osoa jarririk, otoitz egiten dau salmisteak

"Ene Jainkoa non zagoz zu..."

Flp 2, 6‑11:

            Hil eta biztu dan Jesuseganako fedea autortzen deusku San Paulok  irakurgai honetan.

Mt 26, 14‑27, 66:

            Jesusen Nekaldiaren eta Heriotzearen kontakizuna entzungo dogu orain. Hortxe agertzen da zelako maitasuna deuskun Jesusek, bizia emoterainokoa.

JAINKO HERRIAREN OTOITZA

            Senideok: otoitz egin deiogun Jaungoiko Aita, bere Semearen heriotzan agertu deuskun maitasuna mundu guztiak ezagutu dagiala eskatuz:

            - Emon egiozu, Jauna, zeure Elizeari fede sendoa eta guztiakanako maitasuna.

                                   ENTZUN, ARREN, JAUNA.

            - Egizu, Jauna, behartsuen eta sufritzen dagozanen laguntzaile izan gaitezala beti.

                                   ENTZUN, ARREN, JAUNA.

            - Egizu, Jauna, pekatuaren eta injustiziaren aurkako burrukan, ez deiogula izan             bildurrik ez                     heriotzeari ez inori.

                                   ENTZUN, ARREN, JAUNA.

            - Jauna, hildako gure senideak hartu egizuz zure zeruan, eta hemen gelditzen gareanok               eroan                gagizuz zeure bidetik.

                                   ENTZUN, ARREN, JAUNA.

            Jaungoiko Aita, heldu beti Zugana gure otoitza, eta gure bizitza guztia zure maitasun haundiari eskeintzen dautsagun gorespen kantu bat izan daitela. Jesukristo gure Jaunaren bitartez. AMEN.

AZKEN AGURRA

            Etxeetara eroango ditugun erramu‑adar honeek gogoratu deiskuela beti Kristogan dogun sinismena. Eurok eskuan ditugula, goratu dogu Kristo. Sortu dagiela gugan Kristoren heriotzan eta biztueran parte hartzeko gogoa eta itxaropena.

                               JAUNAREN NEKALDIKO ERRAMU DOMEKEA - C

SARRERAKO OHARKIZUNA

            Senideok: egun on eta ondo etorriak Erramu Domekako ospakizun honetara!

            Pazko jaietara eroango gaituan Aste Santuari hasiera emoten deutsagu gaur.  Eliza osoagaz batera, Kristoren Azken Afaria, Heriotzea eta Biztuerea barriztatuko ditugu. Gure salbazinoko misterio nagusi honeek, Erramu Domeka honetan, Jesusek Jerusalenen egin eban sarrera ospetsua ospatuz hasiko ditugu.

            Nuestra fe reconoce a Jesús por nuestro Salvador y nuestro Rey y le seguimos. Caminamos con El hacia la muerte, pues la muerte no es el fin de todo. Al fondo está la vida del Resucitado. Triunfo y cruz se unen. Jesús triunfó muriendo.

            Gure kantu eta erramuekin agertuko dogu Kristori jarraitu nahi deutsagula eta Haren heriotzan eta biztueran parte hartu gura dogula.

Erramu bedeinkatzea

- Otoitza

- Lk. 19,28-40:

            Jesusen Jerusalenen sartzea irakurriko dogu orain ebanjelioko txatal honetan. Dabid errege haundiaren urian sartuko da Jesus; baina "errege apal" lez. Kurutzatik izango da errege, bere bizia maitasunez emonez.

            Bendito el que viene en el nombre del Señor   -   Se necesitan ojos iluminados por la fe para ver a un Rey que entra cabalgando un borrico y aclamado por pobres y niños.

- Eliz‑jira:

            Jerusalengo jenteak egin eban antzera, lagundu deiogun geuk ere Jesusi; erramuak jasota, goratu daigun geure Salbatzailea.

Abestiak:        -     Hosanna....

-         Kristo gure Errege...

-         Jainko gizon eginari..

HITZAREN LITURGIA

Is 50, 4‑7:

            Jaungoikoaren Zerbitzaria agertzen jaku lehenengo irakurgai honetan. Jaungoikoagandik hartu dauan egitekoa beteten ahaleginduko da, irainei aurpegia alboratu barik. Oinaze ugari jasango dituan "zerbitzari" honek Jesus gogoratzen deusku bere Nekaldiko sufrimentuetan.

            El Siervo es un “si” total al querer del Señor. Todo su ser está abierto al querer del Otro. Pero en su morir la esperanza está abierta. Dios es vida.

Erantzun‑Salmoa: 21.salmoa  

            Bere sufrimenduaren erdian, Jaunagan uste osoa jarririk, otoitz egiten dau salmisteak

            Esta oración brota de la experiencia de un profundo sufrimiento iluminado por la revelación. Jesús crucificado oró con las palabras del salmo. Experimentó el abandono de Dios. Pero Dios lo escuchó y lo resucitó.

"Ene Jainkoa non zagoz Zu..."

Flp 2, 6‑11:

            Hil eta biztu dan Jesuseganako fedea autortzen deusku San Paulok  irakurgai honetan.

            El camino glorioso de la Palabra (Jesús) no es el de los hombres. El siguió el camino de la humillación que terminó en la muerte, pero que culmina en la vida. En la resurrección.

Mt 26, 14‑27, 66:

            Jesusen Nekaldiaren eta Heriotzearen kontakizuna entzungo dogu orain. Hortxe agertzen da zelako maitasuna deuskun Jesusek, bizia emoterainokoa.

JAINKO HERRIAREN OTOITZA

            Senideok: otoitz egin deiogun Jaungoiko Aita, bere Semearen heriotzan agertu deuskun maitasuna mundu guztiak ezagutu dagiala eskatuz:

            - Emon egiozu, Jauna, zeure Elizeari fede sendoa eta guztiakanako maitasuna.

                                   ENTZUN, ARREN, JAUNA.

            - Que como el Señor, sigamos el camino de la Cruz, de la entrega y del servicio

                                   ENTZUN, ARREN, JAUNA.

            - Egizu, Jauna, pekatuaren eta injustiziaren aurkako burrukan, ez deiogula izan                                                   bildurrik ez heriotzeari ez inori.  ENTZUN, ARREN, JAUNA.

- En esta Eucaristía pedimos al Señor, que nos haga sensibles con los hermanos que sufren, los  enfermos, los marginados, los inmigrantes.

                                   ENTZUN, ARREN, JAUNA.

            Jaungoiko Aita, heldu beti Zugana gure otoitza, eta gure bizitza guztia zure maitasun haundiari eskeintzen dautsagun gorespen kantu bat izan daitela. Jesukristo gure Jaunaren bitartez. AMEN.

AZKEN AGURRA

            Etxeetara eroango ditugun erramu‑adar honeek gogoratu deiskuela beti Kristogan dogun sinismena. Eurok eskuan ditugula, goratu dogu Kristo. Sortu dagiela gugan Kristoren heriotzan eta biztueran parte hartzeko gogoa eta itxaropena.

     Jesús fue un “si” perfecto a la llamada del Padre y como Rey camina a la Cruz. Sigamos su camino.

JAUNAREN NEKALDIKO ERRAMU DOMEKEA

     Isaias Profetaren liburutik (Is 50, 4‑7)

     Ikasi baten mihina emon deust nire Jaunak,

berba bizkorgarria emon deiedan nekatuei;

belarria zuhur jarten deust goizero,
ikasiak lez entzun dagidan.

     Jaunak belarria edegi deust,

eta nik ez deutsat gogorrik egin; ez dot atzera egin.

Bizkarra ipini deutset joten ninduenei;

matrailea, bizarretik tiraka ebilkidazanei.

Ez deutset aurpegia alboratu irain eta txistuei.

     Neure Jauna neban laguntzaile;

horregaitik ez nintzan lotsatu;

horregaitik ipini neban aurpegia, harri gogor lez;

eta badakit ez nazana lotsagarri geldituko.

Erantzun-salmoa       Sal 21,8‑9. 17‑18a. 19‑20. 23‑24

 Ene Jainko, ene Jainko,

zergaitik itzi nozu eskutik?

Ikusten nabenak holan dabilkidaz barreka,

Ezpain kinoka eta buru eraginka

«Jaunagan dau uste on, salbatu begi;

maite badau, onik atara begi».

     Txakur taldeak nauka inguraturik,

gaizto taldeak erdian harturik.

Esku‑oinak zulatu deustez,

hazur guztiak zenbatu daikedaz.

     Nire jantziak eurentzat banatzen dabez,

nire soinekoa zotz egin dabe.

Zu, ostera, Jauna, ez egon urrun,

Zu, neure indar, zatorkidaz arin lagun.

     Nire senideei zure izena deutset iragarriko,

batzarraren erdian zaitut goretsiko.

«Goratu egizue Jauna, bildur deutsazuenok,

Jakoben seme guztiok, ospatu egizue,

izan Haren bildur, Israelen seme guztiok».

     San Paulo Apostoluak Filipotarrei (Flp 2, 6-11)

     Kristo Jesusek, Jainkoaren izaera bereko izanarren,

ez eutson gogor eutsi Jainkoagaz bardin izateari; bestela baino:

bereaz hustu egin zan,

morroi izaerea hartuz,

eta beste edozein lez agertuz.

     Eta gizon lez agerturik,

apaldu egin eban bere burua, menpeko eginez heriotzaraino,

kurutzeko heriotzaraino.

     Horregaitik, Jainkoak goratu egin eban,

eta izen guztien gaineko izena emon eutson,

 Jesusen izenera belaun guztiak makurtu daitezan,

zeruan, lurrean eta lurpean, eta mihin guztiak autortu dagien:

«Jesukristo Jauna da», Aita Jainkoaren aintzarako.

(Irakurgai laburragoa egin nahi bada,

kako artean emoten diran zatiak itzi daitekez)

K   Jesukristo gure Jaunaren Nekaldia San Lukasen liburutik

Baneukan gogoa

Pazko afari hau zuekin jateko, nire nekaldi aurretik.

K   {[Ordua etorri zanean, jarri zan Jesus mahaian bere apostoluekin, eta esan eutsen:

+     «Baneukan gogoa Pazko afari hau zuekin jateko, nire nekaldi aurretik. Benetan dinotsuet: ez dot barriro jango, Jaungoikoaren erreinuan bete arte».

K   Eta edalontzi bat hartu, eskerrak emon, eta esan eutsen:

+     «Hartu eta banandu zuen artean. Egia dinotsuet, ez dot gehiago ardaorik edango, Jaungoikoaren erreinua etorri arte».

Egizue hau neure oroigarri.

K   Gero ogia hartu eta esker otoitza eginez, zatitu eban eta emon eutsen, esanez:

+     «Hau neure gorputza da, zuentzat emoten dana. Egizue hau neure oroigarri».

K   Afalondoan bardin egin eban, edalontzia hartuta, esanez:

+     «Edalontzi hau itun barria da, zuentzat isurtzen dan neure odoletan seilatua.

Zoritxarrekoa, Gizonaren Semea salduko dauana!

+    Begira, ostera: Ni saltzen nauanak, Neugaz batera dauka eskua mahaian. Gizonaren Semea badoa, erabagita dagoanez; baina zoritxarrekoa, Ha salduko dauana!».

K   Hareek alkarri itaunka hasi ziran, zein izan ete eitekean euren artean hori egitera joiana.

Ni zuen artean zerbitzari lez nago.

      K   Eztabaidea sortu zan ikasleen artean, nor ete zan handiena euren artean. Jesusek esan eutsen:

+    «Herrietako erregeak menpean daukez euren herriak; eta menperatzaile direnak "ongile" izenez deituak izan nahi dabe. Zuok, ostera, ez holakorik egin, bestetara baino: zuotariko haundiena izan bedi txikiena lez, eta agintari dana zerbitzari lez. Izan ere, nor da haundiago, mahaian jesarrita dagoana, ala zerbitzen dabilena? Ez ete da mahaian jesarrita dagoana? Horra, bada: Ni zuen artean zerbitzari lez nago.

    Zuek Neugaz iraun dozue nire estualdietan, eta zuoi emoten deutsuet erreinua, Aitak Niri emon eustan lez; nire mahaian jan eta edango dozue nire erreinuan, eta jaun aulkietan jesarriko zaree, Israelgo hamabi leinuen epaile».

Zuk, bihozbarritzen zarenean, sendotu egizuz zure anaiak.

K   Eta esan eban gainera:

+    «Simon, Simon! Satanas zuen bila dabil, garia galbahean lez zuek astintzeko; baina Nik otoitz egin dot zure alde, zure fedea amatatu ez daiten. Eta zuk, bihozbarritzen zaranean, sendotu egizuz zure anaiak».

K   Pedrok, orduan:

+    «Jauna, prest nago ni, Zugaz kartzelara eta heriotzara ere joateko».

K   Jesusek erantzun eutson:

+    «Benetan dinotsut, Pedro: gaur oilarrak jo baino lehenago, hiru bider ukatuko dozu Ni ezagutzen nozuna».

Nigan betebeharra da idatzirik dagoana.

      K   Eta guztiei esan eutsen:

+    «Ezer falta izan zenduen, diru sakel barik, eta bide zorro eta oinetako barik bialdu zinduedazanean?».

K   Hareek erantzun eutsoen:

S «Ezer ere ez».

K   Jesusek barriro:

+    «Orain, ostera, diru sakela daukanak, hartu dagiala; bardin, diru zorroa ere; ezpatarik ez daukanak, saldu dagiala soinekoa, eta erosi ezpatea. Benetan dinotsuet: Nigan betebeharra dala idatzirik dagoan hau: "Gaizkiletzat hartu eben”. Nigaitik esanak laster beteko dira».

K   Hareek esan eutsoen:

S   «Jauna, hemen badagoz ezpata bi».

K    Jesusek erantzun:

+    «Nahikoa da!»

Larria sartu jakon Jesusi,

 eta gehiago otoitz egiten eban.

      K   Urten eban Jesusek, eta, ohi ebanez, Orio mendira joan zan; ikasleak ere jarraitu eutsoen. Heldu ziranean, esan eutsen:

+    «Egizue otoitz, tentaldian jausi ez zaitezen».

K   Berak, hareekandik aldendu, eta harrikada bat bide joanda, belauniko, honan egiten eban otoitz

+    Aita, nahi badozu, kendu Nigandik kaliza hau; baina ez bedi nire borondatea egin, zeurea baino».

K   Honetan, aingeru bat agertu jakon zerutik, indarra emoten. Larria sartu jakon Jesusi, eta gehiago otoitz egiten eban. Odol tanten antzeko izerdia erion lurreraino. Otoitzetik zutundu eta ikasleakana joan zan, eta atsekabearen atsekabez loak hartuta aurkitu zituan. Eta esan eutsen:

+    «Lo zagoze? Jagi zaiteze eta egin otoitz, tentaldian jausi ez zaitezen».

Judas, musu bategaz saltzen dozu Gizonaren Semea?

      K   Oraindino berbetan egoala, gizatalde bat agertu zan; Judas eritxon. Hamabietako bat etorren aurretik; hurreratu jakon Jesusi, eta musu emon eutson. Jesusek esan eutson.

+    «Judas, musu bategaz saltzen dozu Gizonaren Semea?»

K   Haregaz egozanak, zer etorren ikusirik, honan inoen:

S   «Jauna, joko doguz ezpataz?»

K   Eta euretariko batek, abade nagusiaren morroia jo, eta eskumako belarria ebagi eutson. Jesusek orduan.

+    «Nahikoa da. Itzi!».

K   Eta belarria ikutuz, osatu egin eban. Eta esan eutsen, bila etorkozan abade nagusi, jauretxeko agintari eta herriko zaharrei.

+    «Lapur batengana lez etorri zaree, ezpata eta makilakaz. Egunero ninduzuen zuen artean, jauretxean, eta ez zeunsten eskurik ezarri. Baina hauxe da zuen ordua, ilunpearen nagusialdia».

Kanpora urtenda, Pedrok negarrari emon eutson, garratz.

K   Hareek lotu eben, eurakaz eroan eta abade nagusiaren etxean sartu eben. Pedrok urrinetik jarraitu eutson. Barruko atari erdian sua biztu eben; eta inguruan jesarrita egozala, Pedro ere euren artean jesarri zan. Neskame batek, sutondoan jesarrita ikusi ebanean, berari begira‑begira jarrita, esan eutson:

S   «Hau ere Horregaz egoan».

K   Baina Pedrok ukatu egin eban

S   «Emakume, nik ez dot Hori ezagutzen!».

K   Geroxeago, beste batek ikusi eta esan eutson:

S   «Zu ere horreen artekoa zara».

K   Eta Pedrok:

S   «Ez, gizona! Ni ez!»

K   Handik ordubetera edo, beste batek gogor egiten eutson:

S   «Edozelan ere, hau Horregaz egoan; galilearra da gainera».

K   Pedrok erantzun eban:

S   «Ez dakit zer dinozun, gizona!»

K   Eta oraindino berbetan egoala, oilarrak jo eban. Jaunak, bihurturik, begiratu eutson Pedrori; eta Pedrori Jaunak esandakoa etorri jakon gogora: «gaur oilarrak jo baino lehenago, zuk hiru bider ukatuko nozu». Eta kanpora urtenda, negarrari emon eutson, garratz.

Igarri egik: nok jo hau?

K   Jesus jagoten egozanak, burlaka eta joka erabilen; eta begiak zapiz estaldurik itauntzen eutsoen:

S   «Egik profetarena; igarri egik: nok jo hau?»

K   Eta beste era askotara irainak egiten eutsoezan.

 Batzarraren aurrera eroan eben.

      K   Eguna argitu ebanean, herriko zaharrak, abade nagusiak eta idazlariak batzarrean batu ziran. Eta Batzarraren aurrera eroan eta esan eutsoen Jesusi:

S   «Zu Mesias bazara, esaiguzu».

K   Eta berak erantzun:

+   «Esaten badeutsuet, ez deustazue sinistuko; eta itauntzen badeutsuet, ez deustazue erantzungo. Baina hemendik aurrera Gizonaren Semea Jaungoiko Ahalguztidunaren eskuinaldean jarrita egongo da».

K   Eta danak esan eben:

S   «Orduan, Jaungoikoaren Semea zara Zu?».

K   Jesusek erantzun:

+    «Zeuok dinozue: Neu naz».

K   Eta hareek, orduan:

S   «Ba ete daukagu beste testigantzaren beharrizanik? Geuk entzun dogu Beronen ahotik».]}

K   Jagi ziran danak ‑herriko zahar, abade nagusi eta idazlariak‑, eta Pilatogana eroan eben Jesus.

Nik ez deutsat errurik aurkitzen gizon honi.

K   Eta salatzen hasi jakozan, esanez:

S   «Gure herria nahastatzen aurkitu dogu hau, eta Zesarri ordaindu beharra ukatzen, eta Bera Mesias eta errege dala esaten».

K   Pilatok itaundu eutson:

S   «Zu judutarren erregea zara?»

K   Jesusek erantzun eutson:

+    «Zeuk dinozu».

K   Orduan Pilatok abade nagusiei eta jente taldeari honan esan eutsen:

S   «Nik ez deutsot errurik aurkitzen gizon honi».

K   Baina hareek zorrotzago esaten eutsoen:

S   «Herria nahastetan dabil bere irakatsiekin Judea guztian, Galileatik hasi eta honaino».

K   Hori entzutean, Pilatok ea galilearra zan itaundu eban. Eta Herodesen menpekoa zala jakin ebanean, harengana bialdu eban, ha ere Jerusalenen egoalako egun hareetan.

Herodesek eta honen gudariak gutxietsi egin eben.

      K   Biziro poztu zan Herodes, Jesus ikustean, aspalditxoan Ha ikusi guran egoalako, Haretaz entzuna eukanagaitik eta mirariren bat ikusiko ebala uste ebalako. Itaun asko egin eutson; baina Jesusek ez eutson berbarik ere erantzun. Abade nagusiak eta idazlariak han ziharduen, salatu eta salatu. Herodesek, bere gudariekin, gutxiespen eta burlarik asko egin ondoren, soineko zuri bat jantzi eta Pilatogana bialdu eban barriro. Egun hareetan adiskidetu egin ziran Pilato eta Herodes, artean alkarren arerio ziran eta.

Pilatok jesus hareen eskuetan itzi eban.

K   Deitu eutsen Pilatok abade nagusi, agintari eta herriari, eta esan eutsen:

S   «Gizon hau herriaren nahastaile lez ekarri deustazue; itaunak egin deutsadaz zuen aurrean, eta nik ez deutsat errurik aurkitzen gizon honi, zuek salatzen deutsa­zuezan gauzetan. Herodesek ere ez, barriro gugana bialdu dau‑ta. Ikusten dozue, ez jakola ezer aurkitu, heriotzea merezidu dauanik. Beraz, zigorkatu ondoren, askatu egingo dot».

K   Preso bat askatu behar izaten eutsen Jai Nagusian. Baina guztiak, aho batez, honan esan eutsoen, deadarka

S   «Kendu hori, eta askatu eiguzu Barrabas!».

K   (Hau, herrian izandako matxinadeagaitik eta heriotza bategaitik euken espetxean). Pilatok, Jesus askatu guraz, barriro berba egin eutsen. Baina hareek deiadarka jarraitu eben.

S   «Josi hori! Josi kurutzean!».

K   Hirugarren aldiz esan eutsen:

S   «Ze oker egin dau, ba, Honek? Heriotza merezi dauanik ezer ez deutsat aurkitu. Horregaitik, zigorkatu ondoren, askatu egingo dot».

K   Baina hareek, oraindino gehiago ekiten eutsoen deadarka, kurutzean josi egiala; eta hareen deiadarrak geroa eta haundiagoak ziran.

    Pilatok hareen eskabidea bete eitela erabagi eban. Askatu eban hareek eskatzen ebena ‑matxinada eta heriotzagaitik espetxean egoana‑, eta Jesus euren eskuetan itzi eban.

Jerusalengo alabak, ez egin negarrik Nigaitik.

K   Jesus eroiela, solotik etorren Simon izeneko Zirinear bat hartu eben, eta kurutzea leporatu eutsoen, Jesusen atzetik eroateko.

    Gizatalde handia joian Haren atzetik; baita emakumeak ere, bular joka eta negarrez Haregaitik. Bihurtu zan Jesus hareekana, eta esan eutsen:

+    «Jerusalengo alabak: ez egin negarrik Nigaitik; egizue negar zeuokaitik eta zeuon umeakaitik, etorriko diralako honan esango dan egunak: "Zorionekoak agorrak, umerik ekarri ez daben sabelak, eta umerik hazi ez daben bularrak!". Orduan, hasiko dira mendiei esaten: "Jausi zaiteze gure gainera", eta menditxuei: "Estaldu gagizuez". Egur hezeagaz hau egiten badabe, zer ez ete da jazoko igarragaz?»

K   Baeroiezan beste gaizkile bi ere, Jesusegaz batera, hilteko.

Aita, parkatu egiezu, ez dakielako zer egiten daben.

K   Buru-hazurtegi deritxon lekura heldu ziranean, hantxe josi eben Jesus kurutzean, eta gaizkile bi Beragaz batera, bata eskumatan, eta bestea ezkerretan. Jesusek honan inoan

+    «Aita, parkatu egiezu, ez dakielako zer egiten daben».

K   Zotz egin ebezan Haren jantziak, zer zeinentzat.

Hau da judutarren erregea.

K   Herria begira egoan. Agintariak zeinuka ebilkozan, eta esaten eben:

S   «Besteak salbatu jozak; salbatu dagiala bere burua, Jainkoaren Mesias eta Aukeratua badok».

K   Gudariak ere burla egiten eutsoen, ozpina emonez eta esanez:

S   «Judutarren erregea bahaz, salbatu egik eure burua!»

K   Gainean idazkun bat ipini eutsoen, grekoz, latinez eta heberkeraz idatzirik: «HAU DA JUDUEN ERREGEA».

Gaur Neugaz izango zara paradisuan.

      K   Kurutzetik dingilizka egozan gaizkile bietako bata irainka ebilkon:

S   «Hi ez haz, ba, Mesias? Salbatu egik eure burua, eta salbatu gaizak gu!»

K   Baina besteak honan esan eutson, hasarre:

S   «Hik ere, zigorpe berean egonda, ez deutsok bildurrik Jainkoari? Guk ondo merezita jaukaguk, geure eginakaitik; Honek, ostera, ez jok ezelako txarrik egin».

K   Gero esan eban:

S   «Jesus, gomutau zaitez nitaz, zeure erreinura heltzean». .

K   Eta Jesusek berari

+    «Benetan dinotsut: Gaur Neugaz egongo zara paradisuan».

Aita, zeure eskuetan izten dot nire espiritua!

      K   Eguerdi ingurua zan, eta lurralde guzti ha ilunetan gelditu zan, arratsalde erdira arte; eguzkia ilundu egin zan, eta jauretxeko oihala erdi bi egin. Eta Jesusek, deiadar haundiz, honan esan eban:

+    «Aita, zeure eskuetan izten dot nire espiritua!»

K   Eta hori esanda, azken arnasea emon eban.

(Hemen, belauniko jarri eta egonalditxo bat egiten da.)

K   Gudari ehuntariak, jazo zana ikusirik, honan goresten eban Jaungoikoa:

S   «Gizon hau, benetan, zintzoa zan!»

K   Eta zer ikusiko joan zan jente guztia bular joka etorren, jazo zana ikusirik. Han egozan, urrunetik begira, Haren ezagun guztiak, eta Galileatik Hari jarraituz etorritako emakumeak, hori danori ikusten.

Josek, lehen inor lurperatu bako hilobian

ipini eban Jesusen gorpua.

K   {[Orduan, Batzarreko bat, Jose eritxona ‑gizon on eta zintzoa, judutarren erabagiak eta eginak ontzat hartu ez zituana, Judeako Arimatea herrikoa, eta Jaungoikoaren erreinua itxaroten ebana‑, Pilatogana joan zan, Jesusen gorpua eskatzeko. Jatsi eban kurutzetik, eta izara baten batuta, lehen inor lurperatu bako hilobian ipini eban. Prestaera eguna zan, eta zapatua astera joian.

    Jesusegaz Galileatik etorritako emakumeak Joseri jarraitu eutsoen, hilobia, eta Haren gorpua zelan jarten eben ikusi nahiez. Bihurtu ziran, eta gantzu usain gozodunak eta mirrea gertau ebezan. Zapatuan, barriz, geldi egon ziran, aginduta egoan lez.]}