Rufino Iraola
Gure ikuspegitik krisia beti txarra da.
Baina saihestezina. Batzuen ustez, gizadiak bizi izan duen krisi
globalenaren aurrean gaude. Gure biziaren alderdi askori erasaten die:
ekonomiko, politiko sozial, erlijioso, ekologiko eta abarri.
Krisiak pentsarazi egiten digu, bakarka
eta kolektiboki. Bidegurutzean ipintzen gaitu, eta, baliatzen jakinez
gero, izan daiteke proportzio bikaina, biziberritzeko. Krisia gaindituko
dugu gizaki zaharra erabat baztertu baino lehen berria eraikitzen
dugunean. Aurrekoa baino zerbait hobea sortzen dugunean. Krisiak
pertsona moduan hazten laguntzen digunean.
Esperantzari ateak ireki nahian nabil,
baina iruditzen zait atzeraka goazela, inboluzioa ikusten dut alde
guztietan: ekologikoan (berotze globala eta klima-aldaketa), politikan
(eskuin muturraren indartzea), ekonomian (neoliberalismoa) erlijioan
(fundamentalismoa), armamentismoan (gastu militarren gorakada),
aurrekontuen murrizketa arlo sozialean, osasunean eta heziketan… Gero
eta ustelkeria-kasu gehiago. Etsitzekoa da panorama!
Otañoren bertsoa
zeinen zaharra eta zeinen berria: “Nor dirade gaiztoak? Beste bai, gu
ez; / indarra nagusi ta gogorrena juez”. Zein da, egun, munduko juez? EE.BB,
arma gehien eta armada handiena duelako. Besteek Txirritarena
errepikatu behar: “Arrazoirik ez degu gutxi geralako”. Irudipena dut
segurtasunaren izenean gauza gehiegi justifikatzen ote den.
Hala ere, irekita utzi nahi ditut
esperantzaren leiho eta ateak. Jarrera zientista eta inboluzionistaren
artean hirugarren bide bat ari da zabaltzen, espiritualitatearen bidea,
gizakiaren dimentsio bat gehiago den aldetik, erlijioarekin zerikusirik
ez duena, fededunen nahiz fedegabeen artean pizten ari dena, den
guztiaren arteko harmonia adierazten duena, natura eta unibertso osoa
bat eginik ikustarazten diguna.
Leonardo Boffek dionez, espiritualitatea
nahitaezkoa da gizadiaren etorkizunerako eta paradigma berria
eraikitzeko. Bestetik, munduan zehar jende asko dago hurkoaren
problematikaz arduratzen dena: immigranteak direla, gosea dela, osasuna
dela… GKE, misiolariak eta kooperatzaileak existituko ez balira, “gureak
egin du” esateko moduan geundeke. Horrez gain, salaketak,
manifestazioak eta abar ere beharrezkoak dira.
Amaitu ere Leonardo Boffen hitzekin
amaituko dut: “Bizia beti atera da garaile, eta gizakia gizakiago irten
da abentura guztietatik. Orain ere ez da bestela izango, eta esperantzak
du azken hitza”.
No hay comentarios:
Publicar un comentario