Talatik

 

 

Harrotu jaku zinez itxaso

Olatu ozen aparra

Haren bildurrez arrats grisean

Portuan ontzi zaharra

Arriskutsua irudi arren

Olatu bitsa zantarra

Hilgarriago ikusezin dan

Ur azpian datzan barra

 

Orbel gabeko arbola triste

Natura hilik urtaro

Ez da entzuten kanpai hotsarik

Ezin aurkitu abaro

Itxaso ilun, lainoa baltza

Olatu negar luzaro

Iparrik bako arratsaldean

Iparra zara Izaro! 

 

Kolore bako arrats isila, 

Itxaso bide pattala, 

Haize bufadak, euri gogorrak, 

Zinez mehatxu mortala. 

Aska amarrak, biztu motorrak!

Gu ez gara lur atala!

Mundaka bada itxasontzia, 

Aginte-zubia tala. 

 

Lora lehertu olatu talkaz

Aparrezko lili zuri

Trenbidearen lehioz harago

Arrats tristea urduri

Itxas lagunak kosta galdurik

Malkoz bizitza isuri

Ederra bezain bildurgarria

Eskeintzen jatzu gaur Zuri. 

  …………….

 

Ekaitz gogorra, bildurgarria

Baketu itxaso bare,

Portuan hasi arrantzaleak

Prest kainabera, prest sare.

Elkar begira Atxarre eta

Katilotxu parez pare,

Urdaibai argi, salmo, abesti

Zu goraltzeko altare.

 

Eguzki garbi, itxaso argi,

Ur gardena bizigarri!

Ez da ikusten inguruotan

Holako egunik sarri.

Ekaitz ostean, barriz eguzki,

Bizi bare, bizi larri.

Zure altzoa, ura zein lurra,

Sinismenaren oinarri.

 

Herri erditik, itxas barrura

Hor parrokia galanta,

Harago apal ermita ere

Izenez Katalin santa.

Lur eta ura, zeru, itxaso,

Letania tantaz tanta,

Kresal bustiaz, bertsook dira

Eske salmo, esker kanta.

 

Kantaria: Miren Karmele Agirre

Hitzak: Jose Mari Kortazar

Doinua: Herrikoia & Antton Valverde

Bideoegilea: Asier Astigarraga