Espiritu Santua Mendekoste Jaia

sábado, 8 de enero de 2022

Zertako sinetsi? ¿Para qué creer? Jose Antonio Pagola

 



Aski gizon eta emakume dira, egun batean beraien gurasoek bataiatuak izan eta gaur egun zehatz definitzen jakingo ez luketenak zein duten beren jarrera fedearekiko. Agian, barruan sortzen zaien lehen galdera da: zertako sinetsi? Aldatzen al da bizitza ezertan sinesteagatik edota ez sinesteagatik? Balio al du fedeak zerbaiterako?

Beren esperientziatik sortzen zaizkie galdera hauek. Beren bizitzatik Jainkoa pixkana zokoratu duen jendea dira. Gaur egun Jainkoak ez die balio ezertako ere beren bizitzari orientazio bat eta zentzu bat emateko orduan.

Kasik konturatu gabe, ateismo praktikoa joan zaie txertatzen beren izatearen hondoenean. Ez zaie axola Jainko izatea edo ez izatea. Hori guztia problema arrotz iruditzen zaie, hobe dena bazter uztea, bizitza oinarri errealistagotan finkatzeko.

Jainkoak ez die ezer esaten. Hura gabe bizitzen ohitu dira. Ez dute sentitzen inolako nostalgiarik edo hutsunerik haren absentziagatik. Bertan behera utzia dute fedea, eta bizitzan den-dena lehen bezain ondo edo hobekiago doakie. Zertako sinetsi?

Galdera hau, ordea, orduan bakarrik da posible: «urez bataiatuak izan direnean» soilik. Aurkitu ez dutenean zer esan nahi duen «Jesu Kristoren Espirituaz bataiatuak izateak». Jarraitzen dutenean oker pentsatuz ezen fedea gauza sakonki arrotzen sail bat sinestea dela, bizitzarekin zerikusirik ez dutenak alegia, eta bizi ez dutenean artean Jainkoaren esperientzia bizi bat.

Jainkoarekin topo egitea geure bakardadean hark onartu gaituela jakitea da; oinazean eta depresioan kontsolatzen gaituela sentitzea; bekatua eta eskastasuna barkatzen dizkigula aitortzea; ezintasunean eta galkortasunean indarturik sentitzea; maitatzera eta hauskortasunean ere bizia sortzera eragiten digula sentitzea.

Zertako sinetsi? Bizitza era beteagoan bizi ahal izateko; gauza guztiak beren egiazko ikusmiran eta mailan jartzeko; gertaera arruntenak eta ezdeusenak ere sakonkiago bizitzeko.

Zertako sinetsi? Ausartu ahal gaitezen azkeneraino gizatar izaten; ez itotzeko mugagabeki bizitzeko geure gogoa; geure askatasuna defendatzeko geure izatea edozein idoloren aurrean saldu gabe; irekirik bizitzeko geure baitan dugu maitasun, egia, samurtasun orori. Inoiz ere ez galtzeko gizakiaren eta biziaren esperantza.

José Antonio Pagola
Itzultzailea: Dionisio Amundarain

Jaunaren Bataioa – C (Lukas 3,15-16.21-22)

¿PARA QUÉ CREER?

Son bastantes los hombres y mujeres que un día fueron bautizados por sus padres y hoy no sabrían definir exactamente cuál es su postura ante la fe. Quizá la primera pregunta que surge en su interior es muy sencilla: ¿para qué creer? ¿Cambia algo la vida por creer o no creer? ¿Sirve la fe realmente para algo?

Estas preguntas nacen de su propia experiencia. Son personas que poco a poco han arrinconado a Dios de su vida. Hoy Dios no cuenta en absoluto para ellas a la hora de orientar y dar sentido a su existencia.

Casi sin darse cuenta, un ateísmo práctico se ha ido instalando en el fondo de su ser. No les preocupa que Dios exista o deje de existir. Todo eso les parece un problema extraño que es mejor dejar de lado para asentar la vida sobre bases más realistas.

Dios no les dice nada. Se han acostumbrado a vivir sin él. No experimentan nostalgia o vacío alguno por su ausencia. Han abandonado la fe y todo marcha en su vida tan bien o mejor que antes. ¿Para qué creer?

Esta pregunta solo es posible cuando uno «ha sido bautizado con agua», pero no ha descubierto qué significa «ser bautizado con el Espíritu de Jesucristo». Cuando uno sigue pensando erróneamente que tener fe es creer una serie de cosas enormemente extrañas que nada tienen que ver con la vida, y no conoce todavía la experiencia viva de Dios.

Encontrarse con Dios significa sabernos acogidos por él en medio de la soledad; sentirnos consolados en el dolor y la depresión; reconocernos perdonados del pecado y la mediocridad; sentirnos fortalecidos en la impotencia y caducidad; vernos impulsados a amar y crear vida en medio de la fragilidad.

¿Para qué creer? Para vivir la vida con más plenitud; para situarlo todo en su verdadera perspectiva y dimensión; para vivir incluso los acontecimientos más triviales e insignificantes con más profundidad.

¿Para qué creer? Para atrevernos a ser humanos hasta el final; para no ahogar nuestro deseo de vida hasta el infinito; para defender nuestra libertad sin rendir nuestro ser a cualquier ídolo; para permanecer abiertos a todo el amor, la verdad, la ternura que hay en nosotros. Para no perder nunca la esperanza en el ser humano ni en la vida.

José Antonio Pagola

Bautismo del Señor – C (Lucas 3,15-16.21-22)


No hay comentarios: