.jpg)
Estropada balizak
Arrisku bi ditugu hemen. Lehena: Vatikanoko II. Kontzilioak Jainko Herriaz hasi zen berba egiten. Bera dago oinarrian. Zerbitzu ordenatuak (ordenaren sakramentua jaso duten gotzain, abade eta diakonoak) aginte ia osoa izan dute mendeetan. Eliza klerikal bat osatu dute. Eta ez da erreza izango hau gainditzea.
Beste arriskua da laiko batzuk
gurago dutela kleroak esandakoa obeditzea. Batzuk batere zentzun kritiko barik.
Beste batzuk kritika antzu hutsez.
Sinodaltasun bide hau egiteko, bai
ordenatuak (gotzain eta abadeak), bai laikoak, ahalegin bat egin beharko dugu,
serioa eta zabala, elkarri lagunduz. Alde batetik askatasunez hitz egin. Beste
alde batetik, apaltasunez entzun. Ez da onargarria, iritzia eman orduko,
elizbarruti bat ezin dela besteengandik aparte ibili esanaz, erantzun batzuk
saihestea.
Geometria sinodala
Eliz eredu edo irudi nagusi bi daude
lehian. Vatikanoko I. Kontziliotik edan dugu asko. Eta askok. Haren nostalgia
edo mina badute batzuk. “Gizarte perfektuaren” irudia. Piramide bat.Goian, oso
goian, gorenean, aita santua. Ondoren kardinalak. Jarraian, beherago,
artzapezpiku edo gotzainburuak. Gotzainak beherago.Gero apaizak, erlijiosoak,
mojak… Eta oinarrian, oinarri zabal sendoan, laikoak. Bakoitzak bere erropa eta
soineko bereziaz. Eure toki eta ahlmenak argi.
Vatikanoko II. Kontzilioan eztabaida
asko egon zen honi buruz- Oinarri biblikoak eta lehen kristauen historia
berreskuratuz, oreka bila, Jainko Herriaren irudia bidea egiten hasi zen. Erdi
erdian Jesus. Inguruan ordena, karisma, errealitate ezberdinak. Bidea egiten
hasia zen. Inertzia nahiko badago oraindino. Udaberriari, ahalegin berriari,
udazkenak jarraitu zion. Udazkenari udaberria. Zirkulua. Biribila. Korrua.
Elkartea. Ez hain perfektua. Senidekoiagoa. Piramidea versus korrua. Piramidea
eta korrua. Eliza bera. Bidean.
Baita be:
No hay comentarios:
Publicar un comentario