Espiritu Santua Mendekoste Jaia

lunes, 19 de junio de 2023

Jainkoagan konfiantza izaten ikasi Aprender a confiar en Dios Jose Antonio Pagola

 

Konbentziturik nago ezen Jainkoaren esperientziak, Jesusek eskaini eta komunikatu digun bezala harturik, bake nahastezina isurtzen duela beti, kezkaz, beldurrez eta segurtasun-ezaz beterik den gure bihotzean. Bake hori izan ohi da kasik beti, beraren deia geure izatearen hondo-hondotik entzun dugunaren zeinurik hoberena: «Ez beldur izan, ez da parekotasunik zuen eta txolarreen artean». Nola hurbil gintezke Jainko horrengana?

Agian, lehenengo gauza Jainkoa maitasunez bakarrik esperimentatzen gelditzea da. Beragandik datorren guztia maitasun da. Beragandik bizia, bakea eta ongia datorkigu soilik. Ni aldendu naiteke beragandik eta ahaztu nezake maite nauela; bera, ordea, ez da aldatzen. Aldaketa nigan bakarrik gertatzen da. Berak ez dio uzten sekula ni maitatzeari.

Bada oraino zerbait hunkigarriagorik. Baldintzarik gabe maite nau Jainkoak, naizen bezala. Ez dut beraren maitasuna erosi beharrik. Ez dut beraren bihotza konkistatu beharrik. Ez dut, ez aldatu beharrik, ez hobeago izan beharrik, berak ni maitatzeko. Hobeto esan, berak horrela maite nauela jakinik, aldatzen, hazten eta on izaten ahal naiz.

Orain, has ninteke neure bizitzaz pentsatzen: zer eskatzen dit Jainkoak?, zer espero du nigandik? Soil-soilik, ikas dezadala maitatzen. Ez dakit zein inguruabarretan gerta naitekeen eta zein erabaki hartu beharko dudan, baina Jainkoak nigandik espero duen gauza bakarra jendea maita dezadan da eta halakoaren ongia bila dezadan, neure burua maita dezadan eta neure buruari tratu ona eman diezaiodan, bizia maita dezadan eta guztientzat duinago eta gizatiarrago egiten saia nadin. Maitasunari sentibera izan nakion.

Bada ahaztu behar ez dudan zerbait. Ez naiz bakarrik egongo sekula. Denok Jainkoagan «bizi, mugitzen eta existitzen gara». Bera izango da beti behar dudan presentzia ulerkor eta zorrotz hori, ahuldadean sostengu izango dudan esku sendo hori, bidean gidari izango dudan argi hori. Bide egitera gonbidatuko nau berak beti, biziari «bai» esanez. Egun batean, mundu honetako neure erromesaldia bukatuko dudanean, Jainkoaren baitan ezagutuko dut bakea eta atsedena, bizia eta askatasuna.

José Antonio Pagola
Itzultzailea: Dionisio Amundarain

Urteko 12. igandea – A (Mateo 10,26-33)

APRENDER A CONFIAR EN DIOS

Estoy convencido de que la experiencia de Dios, tal como la ofrece y comunica Jesús, infunde siempre una paz inconfundible en nuestro corazón, lleno de inquietudes, miedos e inseguridades. Esta paz es casi siempre el mejor signo de que hemos escuchado desde el fondo de nuestro ser su llamada: «No tengáis miedo, no hay comparación entre vosotros y los gorriones». ¿Cómo acercarnos a ese Dios?

Tal vez, lo primero es detenernos a experimentar a Dios solo como amor. Todo lo que nace de él es amor. De él solo nos llega vida, paz y bien. Yo me puedo apartar de él y olvidar su amor, pero él no cambia. El cambio se produce solo en mí. Él nunca deja de amarme.

Hay algo todavía más conmovedor. Dios me ama incondicionalmente, tal como soy. No tengo que ganarme su amor. No tengo que conquistar su corazón. No tengo que cambiar ni ser mejor para ser amado por él. Más bien, sabiendo que me ama así, puedo cambiar, crecer y ser bueno.

Ahora puedo pensar en mi vida: ¿qué me pide Dios?, ¿qué espera de mí? Solo que aprenda a amar. No sé en qué circunstancias me puedo encontrar y qué decisiones tendré que tomar, pero Dios solo espera de mí que ame a las personas y busque su bien, que me ame a mí mismo y me trate bien, que ame la vida y me esfuerce por hacerla más digna y humana para todos. Que sea sensible al amor.

Hay algo que no he de olvidar. Nunca estaré solo. Todos «vivimos, nos movemos y existimos» en Dios. Él será siempre esa presencia comprensiva y exigente que necesito, esa mano fuerte que me sostendrá en la debilidad, esa luz que me guiará por sus caminos. Él me invitará siempre a caminar diciendo «sí» a la vida. Un día, cuando termine mi peregrinación por este mundo, conoceré junto a Dios la paz y el descanso, la vida y la libertad.

José Antonio Pagola

12 Tiempo ordinario – A (Mateo 10,26-33)

No hay comentarios: