Espiritu Santua Mendekoste Jaia

lunes, 11 de enero de 2021

Kristauago bihurtu Hacernos más cristianos: Jose Antonio Pagola


Fedea al da nik bizi dudan hau?, nola bihurtzen da bat kristauago?, zein urrats egin behar izaten da? Jende bati sarritan entzuten dizkiodan galderak dira: Jesu Kristoganako barne ibilbide bat egin nahi lukeen, baina zein bide hartu ez dakien jende bati. Nork bere deia behar du entzun; halere, guztioi egiten ahal digu on funtsezko gauza batzuk entzuteak.

Jesu Kristogan sinestea ez da hartaz iritzi bat izatea: askotan hitz egin izan didate hartaz, agian zerbait irakurria naiz hartaz; eta erakargarri dut haren nortasuna; badut ideia bat haren mezuaz. Ez da aski. Kristogan sinestea zer denaz esperientzia berri bat izan badut, neure barne mundu osoa behar du mugiarazi horrek.

Oso garrantzizkoa da buruan izatea, Kristo ez dela absente eta urrun dagoen norbait. Garrantzizkoa da ez gelditzea «Betlehemgo Haurrarekin», «Galileako Maisuarekin» edo «Kalbarioko Gurutziltzatuarekin». Garrantzizkoa da ez murriztea Kristo ideia edo kontzeptu batera ere. «Presentzia bizia» da Kristo, gure bizitzan dagoen norbait, zeinekin eguneroko abenturan komunikatu ahal baikara.

Ez uste izan berehalako batean imitatuko duzunik. Aitzitik, hobe duzu beraren barnea era barnekoiagoan ezagutzea. Beraren misterioak lilura zaitzan uztea. Berari hain era gizatiarrean bizitzera eragiten dion Espiritua atzematea. Gizakiari dion maitasunaren indarra sumatzea, biziaz duen suhartasuna, ahula denarekiko duen txera, Jainkoaren salbazioan duen erabateko konfiantza.

Urrats erabakitzailea ebanjelioak irakurtzea izan dezakezu, Jesusen egia zuk zeuk, modu pertsonalean, nola bilatuko. Ez da oso jakintsu izan beharrik beraren mezua ulertzeko. Ez da gaur egungo interpretazio-teknikak dominatu beharrik. Funtsezkoa bizi horren hondora joatea da norberaren esperientzia propiotik. Beraren hitzak bihotzean gordetzea. Bizi-gustua beraren suaz elikatzea.

Ebanjelioa irakurtzea ez da zehazki bizitzarako «errezetak» topatzea. Esperimentatzea da, bera bezala bizirik, zeu ere bizi zintezkeela beste era batean, barnez aske eta alai. Lehen kristauak ideia honekin bizi ziren: kristau izatea «Kristoz janztea» dela, norberaren baitan beraren bizitza berregitea. Hau da funtsezkoa. Horregatik, bi ikaslek Jesusi galdetu diotenean: «Maisu, non bizi zara?», zer da zuretzat bizitzea?, alegia, erantzun die berak: «Etorri eta ikusiko duzue».

José Antonio Pagola
Itzultzailea: Dionisio Amundarain

Urteko 2. igandea – B (Joan 1,35-42)

 

HACERNOS MÁS CRISTIANOS

¿Esto que vivo yo es fe?, ¿cómo se hace uno más creyente?, ¿qué pasos hay que dar? Son preguntas que escucho con frecuencia a personas que desean hacer un recorrido interior hacia Jesucristo, pero no saben qué camino seguir. Cada uno ha de escuchar su propia llamada, pero a todos nos puede hacer bien recordar cosas esenciales.

Creer en Jesucristo no es tener una opinión sobre él. Me han hablado muchas veces de él; tal vez he leído algo sobre su vida; me atrae su personalidad; tengo una idea de su mensaje. No basta. Si quiero vivir una nueva experiencia de lo que es creer en Cristo, tengo que movilizar todo mi mundo interior.

Es muy importante no pensar en Cristo como alguien ausente y lejano. No quedarnos en el «Niño de Belén», el «Maestro de Galilea» o el «Crucificado del Calvario». No reducirlo tampoco a una idea o un concepto. Cristo es una «presencia viva», alguien que está en nuestra vida y con quien podemos comunicarnos en la aventura de cada día.

No pretendas imitarle rápidamente. Antes es mejor penetrar en una comprensión más íntima de su persona. Dejarnos seducir por su misterio. Captar el Espíritu que le hace vivir de una manera tan humana. Intuir la fuerza de su amor al ser humano, su pasión por la vida, su ternura hacia el débil, su confianza total en la salvación de Dios.

Un paso decisivo puede ser leer los evangelios para buscar personalmente la verdad de Jesús. No hace falta saber mucho para entender su mensaje. No es necesario dominar las técnicas más modernas de interpretación. Lo decisivo es ir al fondo de esa vida desde mi propia experiencia. Guardar sus palabras dentro del corazón. Alimentar el gusto de la vida con su fuego.

Leer el evangelio no es exactamente encontrar «recetas» para vivir. Es otra cosa. Es experimentar que, viviendo como él, se puede vivir de manera diferente, con libertad y alegría interiores. Los primeros cristianos vivían con esta idea: ser cristiano es «revestirse de Cristo», reproducir en nosotros su vida. Esto es lo esencial. Por eso, cuando dos discípulos preguntan a Jesús: «Maestro, ¿dónde vives?», ¿qué es para ti vivir? Él les responde: «Venid y lo veréis».

José Antonio Pagola

2 Tiempo ordinario – B (Juan 1,35-42)

 

No hay comentarios: