Zer dan Aste Santua minutu baten azaldua

sábado, 29 de diciembre de 2018

Gabon zaharreko otoitza Oración para Nochevieja: Jose Antonio Pagola

Jauna, urte-bukaerako builan eta zorabioan sartu aurretik, zurekin egon nahi dut arrats honetan, patxadan eta astiro. Gutxitan egin ohi dut horrelakorik. Ondo dakizu zeuk ere ez dudala asmatzen jada otoitz egiten. Ahaztu egin ditut txikitan irakatsi zizkidaten otoitz haiek, eta ez dut ikasi beste modu biziago eta zehatz batean zurekin hitz egiten.



Jauna, izatez, ez dakit ziur zugan jada sinesten dudan ere. Hainbat gauza gertatu izan da azken urte hauetan!
Hartaraino aldatu da nire bizitza eta hartaraino zahartu naiz barnean! Baina neure burua biziago sentitu nahi nuke eta zugandik hurbilago. Sinesteko laguntza izango nuke hori. Baina hain nekoso gertatzen zait den-dena!

Halaz guztiz, Jauna, zure beharra dut. Tarteka oso gaizki sentitzen naiz neure baitan. Urteak aurrera doaz eta bizitzaren higadura sumatzen hasia naiz. Kanpotik dena ondo doakidala ematen du: lana, familia, seme-alabak. Edozeinek senti lezake nirekiko inbidiarik. Baina ni neu ez naiz sentitzen hain ondo.

Joana da urte bat gehiago. Gauerdian urte berri bat hasiko dugu, baina badakit dena izango dela zaharra berri. Arazo berak, kezka berak, lan berak. Eta horrela, noiz arte?

Ai, zenbat nahi nukeen neure biziera barnetik eraberritzea! Neure baitan poz berri bat aurkitzea, beste indar bat egunero bizitzeko. Aldatzea, hobe izatea neure buruarekin eta besteekin. Baina nire adinean ezin espero daiteke aldaketa handirik. Jada eginegia nago biziera bati. Neuk ere ezin sinetsi dut neure eraldaketan.

Bestetik, ondo dakizu zuk nola uzten diodan eguneroko zalapartari arrastaka eraman nazan. Agian, horregatik ez dut topo egiten zurekin kasik behin ere. Zu nigan, baina ni mila gauzatan galdurik.

Ai, gutxienez nire adiskiderik hobena bezala sentituko bazintut. Batzuetan uste izaten dut dena aldaraziko lukeela horrek. Zer poza nirea, zure ikara bezalako hori sentituko ez banu!, ez dakit nondik nora datorkidan, baina zenbat urruntzen nauen zugandik!

Jauna, ezar ezazu ene bihotzean ezen zuk maitasuna eta txera senti dezakezula soilik nirekiko. Oroitaraz iezadazu ene barnean ezen zuk naizen bezala onartzen nauzula, nire eskastasuna eta guzti, nire bekatua eta guzti, eta maite nauzula nik aldatzera ez jo arren.

Jauna, badoakit bizitza eta, batzuetan, sentitzen dut ezen nire bekatu handia zugan eta zuren maitasunean ez sinestea dela. Horregatik, arrats honetan ez dizut eskatu nahi inolako gauzarik. Soilik, iratzar dezazula ene fedea, aski sakona, sinesteko, zu beti hurbil zaitudala eta bidelagun.

Urte berri honetan barna ez nadila zugandik urrundu. Izan nadila gai zu aurkitzeko nire sufrimenduan eta nire alaitasunean. Orduan, apika, aldatuko naiz. Urte berri izango da.
José Antonio Pagola
Itzultzailea: Dionisio Amundarain

ORACIÓN PARA NOCHEVIEJA

 

Señor, antes de entrar en el bullicio y el aturdimiento del fin de año, quiero esta tarde encontrarme contigo despacio y con calma. Son pocas las veces que lo hago. Tú sabes que ya no acierto a rezar. He olvidado aquellas oraciones que me enseñaron de niño y no he aprendido a hablar contigo de otra manera más viva y concreta.

Señor, en realidad, ya no sé muy bien si creo en Ti. Han pasado tantas cosas estos años. Ha cambiado tanto la vida y he envejecido tanto por dentro. Yo quisiera sentirme más vivo y más cercano a Ti. Me ayudaría a creer. Pero me resulta todo tan difícil.

Y, sin embargo, Señor, yo te necesito. A veces me siento muy mal dentro de mí. Van pasando los años y siento el desgaste de la vida. Por fuera todo parece funcionar bien: el trabajo, la familia, los hijos. Cualquiera me envidiaría. Pero yo no me siento bien.

Ya ha pasado un año más. Esta noche comenzaremos un año nuevo, pero yo sé que todo seguirá igual. Los mismos problemas, las mismas preocupaciones, los mismos trabajos. Y así, ¿hasta cuándo?

Cuánto desearía poder renovar mi vida desde dentro. Encontrar en mí una alegría nueva, una fuerza diferente para vivir cada día. Cambiar, ser mejor conmigo mismo y con todos. Pero a mi edad no se pueden esperar grandes cambios. Estoy ya demasiado acostumbrado a un estilo de vida. Ni yo mismo creo demasiado en mi transformación.

Por otra parte, Tú sabes cómo me dejo arrastrar por la agitación de cada día. Tal vez por eso no me encuentro casi nunca contigo. Tú estás dentro de mí y yo ando casi siempre fuera de mí mismo. Tú estás conmigo y yo ando perdido en mil cosas.

Si al menos te sintiera como mi mejor Amigo. A veces pienso que eso lo cambiaría todo. Qué alegría si yo no te tuviera esa especie de temor que no sé de dónde brota pero que me distancia tanto de Ti.

Señor, graba bien en mi corazón que Tú hacia mí solo puedes sentir amor y ternura. Recuérdame desde dentro que Tú me aceptas tal como soy, con mi mediocridad y mi pecado, y que me quieres incluso aunque no cambie.

Señor, se me va pasando la vida y, a veces, pienso que mi gran pecado es no terminar de creer en Ti y en tu amor. Por eso, esta noche yo no te pido cosas. Solo que despiertes mi fe lo suficiente para creer que Tú estás siempre cerca y me acompañas.

Que a lo largo de este año nuevo no me aleje mucho de Ti. Que sepa encontrarte en mis sufrimientos y mis alegrías. Entonces tal vez cambiaré. Será un año nuevo.
José Antonio Pagola

No hay comentarios: