Abenduko hazia

Abendua dala-eta, hona gogoeta labur bat eta dinamika txiki bat erabilgarria otoitz pertsonalean, parroki txikietan mezatan (abenduko koroagaz batera edo koroaren ordez, homilian bertan edota eskeintzan) edo otoitz talde txikietan. Mezatan erabiltzen bada, bertsoa paintailan jarri daiteke danon artean kantetako doinu errez eta ezagun bategaz. 

Abendu aldia, ereiteko sasoia

Domekea	Ebanjelioa	Ezaugarria	Abenduak askatzen gaitu	Erein
1	Mk 13,33-37	Hazia	Prisaka ibiltzetik	Lan isila, apala
2	Mk 1,1-8	Ura	Arrakastaren obsesiotik	Onartu gareana eta holan azaldu
3	Jn 1,6-8.19-28	Argia	Norabide barik ibiltzetik	Jesusen jarraipena
4	Lk 1,26-38	Emakumea	Diskriminazioak egitetik	Zubiak egin, hesiak apurtu

Abendua da urte liturgikoaren hasiera.

Begi aurrean dagoen hori baino sakonago, harago ikustera laguntzen gaitu. Itxaroten erakusten deusku, normaltzat emoten doguna baino gehiago itxaroten. Abenduak Jainkoaren bila jarten gaitu orain arte Jainkoa bilatu ez dogun toki horreek kontuan harturik.

Itxaroten ikasteko aldia da abendua. Itxaroteak lagunduko deusku bereizten zer dan ona, hobea eta ezin hobea.

Lortu ahal doguna, eduki ahal doguna horreek dira erizpideak, kriterioak bizitza hau neurtzeko. Itxaroteak lagundu egingo deusku mundu honetan ikusezina dan horregaz bat egiten.

Itxaroteak prisatik askatzen gaitu, erritmo zoro eta azaleko horretatik. Inora heldu barik galapan eta prisaka ibiltzetik askatzen gaitu.

Itxaroteak sakonera begira jartzen gaitu. Azalean geratu barik sakoneko bizitzaren errekak bilatzen, ur putzu sakonetik ura ataratzen.

Abenduak itaun honeek dakarskuz: Zertan gastetan dozu zure bizia? Orain zein izar jarraitzen dozu? Izar horrek zure giza arima zabaltzen dau, handitzen dau, sakontzen dau?

Abendu honetan askatu gaitezen prisaka ibiltzetik, gure beharraren fruituak atoan ikusi guratik, arrakastaren obsesiotik, norabide barik ibiltzetik, txalo merkeak jaso gurean ibiltzetik, hurkoa edo auzoa diskrimenatzetik.

Abendu aldi hau, ereiteko sasoi bihurtu dagigun. Nekazariaren moduan, lurra landu ondoren, ikasi dagigun itxaroten. Erein daiguzan ebanjelioaren haziak: lan isila, apala, umila; apaltasuna, garean moduan onartu gure burua eta azaldu jende aurrean; saltoka ibili beharrean Jesusen izarra aukeratu eta hari jarraitu, Berari bakarrik; bardintasun, harrera eta errespetuaren hazia, gure arteko hesiak botaz, bideak erreztuz, zubiak eraikiz.

I. domekea: Hazia

Abendu aldi, ereite aldi

eredu da nekazari,

gaur erein eta, gero itxaron,

lurrak ernetzen badaki.

Prisaka gabiz, atoan dana

bizi gara arin, larri.

Abendu hontan aska gaitezen:

Itxaron datorkunari!

II. domekea: Ura

Sehaska hutsik ageri jaku

abendu aldi barrian

bidea_arteztu, mendiak jaitsi

profetaren aldarria.

Apaldu behar benetan gure

arrakasta egarria,

Abendu honek garbitu daiskun

itxurakeri larria!

III. domekea: Argia

Atzo ezetza, gaurkoz baietza,

aldatuz sarritan bide,

mezatan “arre” kanta ostean

kalean “iso” lankide.

Izar gaberik, mundu honetan

topa ezin argibide:

Abendu hontan izar bakarra

Jesus gure norabide!

IV. domekea: Emakumea

Baltz ala zuri, ezker eskubi,

kanpostar  ta bertokoa,

bata abade, bestea laiko

gizaseme, andrazkoa.

Baztertzen doguz, harrokeriaz,

ez direnak gustukoak.

Jainkoak danak egin ginduzan

bere besoetakoak:

Abendu hontan eredu indar

Mari Nazaretekoa.

 

Gabon gabaz, umea sehaskan ipinterakoan:

Jaunaren Hitza dogu hazia

berak dakar salbamena,

bateo uretan seme-alaba

egin ginan Jaunarenak;

Belengo argi apal barriak

albistea dakarrena:

Maria lagun jaioko jaku

gizakion askapena!

Jesusen pozak, penak kendu ta

biguntzen malko negarra,

bidean galdu garanok, barriz,

Jesus argi ta izarra,

Zesar, Herodes, handi harroak,

pobreentzat zital txarrak,

jauretxe baino aska gurago

bertako maitasun garra.