 |
| Klikatu irudian handiago ikusteko Clic en la foto para ampliarla |
Bihotz-bihotzez
agurtu nahi zaituet, errogatibea dala ta, Arratiatik Urkiolara etorri zarien
guztiok! Ondo etorriak izan zaiteze!
Bardintasuna
aukeratu dozue gai modura aurten. Oso balio handia emoten deutsagu etxean,
gizartean eta edonon, baina bardintasuna lortzea ez da erraza izaten sarritan...
Klikatu hemen argazki sortea ikusteko eta gehitu zure argazkiak gura badozu
Clic aquí para ver una selección de fotos y sube las tuyas si lo deseas
Joseba Segura gotzain laguntzailearen homilia
Bihotz-bihotzez
agurtu nahi zaituet, errogatibea dala ta, Arratiatik Urkiolara etorri zarien
guztiok! Ondo etorriak izan zaiteze!
Bardintasuna
aukeratu dozue gai modura aurten. Oso balio handia emoten deutsagu etxean,
gizartean eta edonon, baina bardintasuna lortzea ez da erraza izaten sarritan.
Egia
esan, oso desbardinak gara jaiotzez: bata ezaugarri batzuekaz, bestea, beste
batzuekaz; bakoitza bere ahalmen eta limitazioekaz; batzuk urte asko betetzen
dabez, beste batzuk umetan edo gaztetan hiltzen dira, gaixoak edo ezbeharrak
jota; batzuk oso argiak dira buruz, beste batzuk esku-lanetarako trebeak dira.
Desbardintasunaren
misterioak fede arloa be hartzen dau. Fedea dohaia dala autortzen dogu.
Zergaitik dira batzuk fededunak eta beste batzuk ez? Gure artean, orain urte
batzuk zergaitik ziran gehienak edo ia danak fededunak eta gaur, ostera, hain
gitxi?
Desbardin
jaiotzen gara eta desbardintasunen artean goaz aurrera bizitzan. Desbardintasun
asko onerako dira, aberastu egiten gaitue.
Gaur
egun guraso batzuk euren umeak “diseinatu” egin gurako leukiez: guapoak,
dotoreak, akats bakoak… Hori ete da etorkizuna? Ez ete da hobe era askotako kolore,
ezaugarri, kapazidade edo izaera artean bizitzea?
Irakurgaian
entzun dogu: Jainkoak bere irudira egin ebazan ar eta eme, andra eta gizon. Hau
da, antzeko eta era berean ezbardin egin ebazan, bere irudira. Jainkoaren
izaera bera be ezbardintasun horretan agertzen da. Bat bera da, baina aurpegi,
bide eta era desbardinetan agertzen dana. Jainkoak, ba, andra eta gizon egin
ebazan, aita eta ama, bata bestearekin alkartzeko eta alkartasunean alkar
aberasteko, bakoitza bere berezitasunekin. Batasuna aniztasunean eta aniztasuna
batasunean. Berezitasun guztiak kendu ezkero, ez dogu ondo ulertzen ez
batasuna, ez bardintasuna.
Bardintasuna
eta berezitasunak onartzen eta ospatzen badoguz, zer eratako bardintasuna gura
dau Jaungoikoak guztiontzat? Ba, hara: bizimodu duina bideratu ahal izateko
baldintzak landu eta lortu daiguzala. Horixe da bardintasunaren alde jokatzea;
horixe da gure erronka. Inor ez daitela alboratuta, bide baztarrean gelditu.
Kristo
dogu horretan aurrelari edo bide-erakusle: lepradunak ikutu ebazan, emakumeak
defenditu, danak tratatu ebazan Jainkoaren seme eta alaba lez. Hainbat eta
hainbat gizon eta emakume joan dira bide horretatik.
Gaurko
ebanjelioan ikusi daikegu hori. Jesusen indarrak osatu egiten dau emakumea eta
bere duintasuna berreskuratzen deutso. Andra horrengan eta bere gaixoan ikusi
daikegu gaur egungo hainbat andraren sufrimendua, tratu txarren eta
matxismoaren era askoren eraginez.
Baina
Jesukristoren indar osasungarria ere aurkitu daikegu gaur. Indar hori hartu eta
zabaltzera deituak gara. Eta Eleizeak be badau nahikoa zeregin honetan.
Frantzisko Aita Santuak behin eta barriro aitatzen dau, emakumearen eskuetan
arlo zabalagoak eta ardura sendoagoak jarri behar dirala, erabagiak hartzean be
parte izan dagien. Asko dago egiteko eta astirotxo goazala emoten dau.
Eskatu
daiogun Jainkoari Jesusek izan eban askatasuna, mugak gainditzeko eta bide
barriak urratzeko. Berak lagundu daigula, osatzen eta barriztau behar dana
aldatzen. Eta eskerrak emon daioguzan alkartasunean ditugun legezko berezitasunakaitik,
batez be andra eta gizon egin gaitualako, danok bere irudira, bere kreazioan
lankide eta adiskide izateko.
“Haren irudi eta antzera
izan ginan gu sortuak”,
errogatiban eskatzen dogu
loretu basamortuak;
errukiz jantzi, Aita On
horrek,
gure bihotz gogortuak
Bedeinka beti gure famili,
herriak eta ortuak!
Zorioneko gabiltzanean
Haren irudiko gara,
Jainko onaren barru-barruan
zoriona sortzen da-ta.
Eginbeharra bete ezkeroz
gabiz be Haren erara,
Bere irudi izango gara
zoriona gugan bada.
Bere irudi gure bizitza
heltzen bada gailurrera,
Bere irudi, goitik behera
jausten bada be lurrera.
Mendi, itsaso, herri, pertsona
guztietan dago Bera,
guk ezagutu, susmatu ezin
toki edo egoeran.
Bere irudi arrakastatsu
irabazle agertzean,
Bere irudi, aldi berean,
huts egiten dogunean.
Beraren bila gu ibiltzeko
deia eta gonbitean.
Bilatze horren iturria dan
betiko maitasunean
Zorionaren
egarri hori
ito
arren biztuko da,
hilazo
arren egia beti
bizirik
agertuko da,
kurutze
baten josita ere
maitasuna
jaikiko da,
fede
apurraz, iluna arren,
mundu
hau argituko da.
No hay comentarios:
Publicar un comentario