Jesus eta emakumea bertsotan

Jesus Betanian zen, Simon legendunaren etxean. Mahaian zegoela, emakume bat etorri zen, hartzurizko ontzian nardozko ukendu garbi eta garestia zekarrela. Ontzia hautsi eta Jesusi burura isuri zion. Batzuek, haserre, honela ziotsoten elkarri: 

–Zergatik horrela alferrik galdu ukendu hori? Hirurehun denarioz goitik sal zitekeen eta dirua behartsuei eman.

Eta marmarrean ari ziren emakumearen kontra. Baina Jesusek esan zien:

–Utzi bakean honi; zergatik gogaitarazten duzue? Egintza ona egin du nirekin. Izan ere, behartsuak beti dituzue zeuen artean, eta nahi duzuenean egin diezaiekezue on. Baina ni ez nauzue betiko zuekin.  Ahal zuena egin du: nire gorputza ukenduz igurtzi du aldez aurretik hilobirako. Benetan diotsuet: Mundu guztian barrena, berri ona hots egingo den edonon aipatuko dira emakume hau eta beronek egina

“Mundu osoan zabalduko da

andratxo honek egina

barri onaren leku berbera

helduko honen lan fina”

Jesusen berbak ditugu honeik,

aupatuz ahalegina,

guretzat ere eredu eta

jarrera ahaztu ezina.

Hilobi hutsa topa aurretik

lehen sinistu dauena,

herri ohiturak bete dauz eta

Jesus lurrintzen aurrena,

ondo merezi dozu benetan

kristau zintzoen izena

bi mila urte igaro arren

zara eredu zuzena.

Ekintza apal deigarri hortan

zuk guri argi esana

hitza bakarrik ez da nahikoa

beragaz behar dau lana,

zure eskuak isuri daben

gantzu karu da laztana

sakramentua eta otoitza

bihotzean sartzen dana.

Urteak joan eta etorri

gaur zu zaitugu gogoan

izartuz gure nagikeria

gagoz eta lozorroan.

Zure eredu eta fedea

aitortuaz oraingoan

izen bakoa guk Madalena

deituko mundu osoan.