Páginas

sábado, 13 de junio de 2015

Igorre: la ermita de San Antonio acoge de nuevo su fiesta

Tras permanecer muchos años cerrada al culto, este día de San Antonio de Padua ha acogido de nuevo la celebración de la eucaristía con motivo de las Fiestas de Igorre. El alegre repique de la campana anunciaba en Elexalde que la ermita de los santos Antonios abría sus puertas.

 


El sonido del acordeón ha tomado el relevo a las campanas para entonar los bertsos a San Antonio de Padua. Al finalizar la misa un sólo musical ha acompañado el rezo lleno de devoción de los presentres bajo la atenta mirada de las tallas barrocas de los santosd Antonios del siglo XVIII.

Muchos devotos han tenido que seguir la misa desde el pórtico, a través de la magnifica entrada de rejería.


En este artículo puede conocer un poco más la riqueza etnográfica y artística de esta ermita, única en Igorre.


 
Zer da Gurutze-tokia? Gurutze-tokiak bideen ondoan eraiki egiten ziran. Zergaitik? Bidearen gane aldean jarten ziran. Bidegileak aurretik pasatzerakoan, belaunikoz jarri ziran, eta otoitz eginez, santuei babesa eskatuten eutsien. Babesa? Bai, bideetan lapurrak, ezbeharrak, istripuak, etabar agertu edo gertatuten ziralako, batez be Gasteiza joian norabidean. Leku menditsuak bakartiagoak eta arriskutsuagoak izaten ziran.


    XVIII. mendean hasita ezagututen dira Igorren Antonio Santuen adbokazinoak, eta Paduako Antonio Deunarena da gehien ospatuten dana. Santu bien irudiak be XVIII. mendekoak dira: umeen jagolearen figura rokoko da, hau da, barroko aurreratua eta ona kalidadearen aldetik; eta animalien jagolearena, barrokoa eta kalidade duinekoa. Orduko garaian, Barroko estilo artistikoa nagusi bihurtu zan Bizkaian.

   Gurutze-tokia esaten jakon Antonio Santuen tenpluari, ez baina ermita. Ermita edo baseleizak auzoetako zerbitzu erlijiosoa betetako altzau ziran. Antonio Santuen Gurutze-tokia parrokiaren inguruan eraiki zan, Andra Mari eleizearen zerbitzu eta beharrizanetarako, esate baterako prozesinoak egin behar ziran momentuetarako edo obra handiak egiten ziranean eleizean,  Antonio Santuen tenplua erabilten zan mezak eta emoteko. Urteak joan, urteak etorri, XVIII. gizalditik aurrera zabaldutako bide barriak zirala-eta, beste funtzino hau be hartu eben gurutze-tokiak, Antonio Santuen adbokazinoen bitartez: bidegileentzako zerbitzu erlijiosoa.

                                                                                              Angel Larrea Beobide  

No hay comentarios:

Publicar un comentario