Ez dakit arratiar asko izango dan aita santuagaz batera bazkaldu dauenik,
baina aita santua bera bazkaltzera gonbidatu dauena, bat bakarra, Justo Artaraz
zeaniztarra. Eta ez antzerki lan baten, Belenen baino, 2000. urteko martian,
Juan Paulo II.a Palestina bisitatzera joan zanean.
“Un vigoroso vasco” idatzi eban Argentinako kazetari batek Zeanuriko seme
honen gainean. Zemendiaren 9an hil zan Justo Jerusalemen, eta gaur gogoratzen
dogu lerro honeen bitartez. Zemendiaren 2an, telefonoz deitu eutsan bere arreba
Eladik, bere urtebetetzea zala-eta, zorionak emoteko: “Luzaroan egon ginan
berbetan. Beti hantxe lurperatzea gura izan dau”. Bai ba, astebete geroago hil
zan berak hain maite eban Lur Santuan.
Gaztetatik Lur Santuan, hango toki askotan egon zan fraile eta jagole edo
arduradun. Baina berak Siriako kristauak gogoratzen zituan gehien. Egoera gogor
baten zintzo eta leial jarraitzen eben bere kristautasunean. “Gehien maite izan
dodaz Sirian egondako urte biak, hareek kristauak!” aitortu eutsan Zeanuriko
Ander Manterolari, Jerusalemen egin eutsan bisita baten.
Ordurako Justo gaixorik egoan, enfermerian. Lau urte dira pulmonia gogor
batek harrapatu eta gaixopean hartu ebala. Gaixoen artean be laguntzen eban,
meza emon eta jendea animatuz.
Zeanuri beti eukan gogoan, eta jakin-minez itanduten eban bere sorterriko
eta Andra Mari parrokiako gorabeheren ganean. Gaur egun hain maite eban Lur Santuan
dago lurperatuta. Jerusalemgo zeaniztarra.
Jose Mari Kortazar in Begitu 222 (2015) 7. or.
No hay comentarios:
Publicar un comentario